Voedingsherinnering

Voedingsherinnering is een methode uit de voedingswetenschap waarmee men probeert vast te stellen wat iemand heeft gegeten en gedronken over een bepaalde periode. Het draait om geheugen gebaseerde informatieverzameling en wordt veel toegepast in voeding- en dieetonderzoek, klinische voeding en openbare gezondheidszorg. Verschillende vormen komen voor, zoals de 24-uurs voedingsherinnering, een voedingsgeschiedenis en korte of langere terugblik op de eetgewoonten.

Een gangbare aanpak is de multiple-pass methode: een interviewer begeleidt de respondent door meerdere rondes van vragen om details te achterhalen, zoals tijdstippen, porties en bereidingswijzen. Soms wordt de herinnering afgenomen via zelfrapportage. Voedingsherinnering levert doorgaans schattingen op van energie-inname en nutriënten, en kan ook gedragsinformatie opleveren over eetmomenten en voedselgroepen.

Voordelen zijn onder meer dat de methode minder belastend is voor respondenten dan dagboeken en geschikt voor grote populatiestudies. Nadelen omvatten afhankelijkheid van het geheugen en biases zoals onder- of overrapportage, verslechtering van nauwkeurigheid over langere terugblikken en de noodzaak van getrainde interviewers en standaardisatie.

Validatie gebeurt vaak door vergelijking met voedingsregistraties (voedingsdagboeken) of biomarkergegevens. Toepassingen liggen in epidemiologisch onderzoek, klinische diagnose en monitoring van voedingsinterventies. In de praktijk wordt voedingsherinnering vaak gebruikt in combinatie met andere methoden om een completer beeld van de voedingsinname te verkrijgen.