Verzonnen

Verzonnen is het voltooid deelwoord van verzinnen in het Nederlands. Het betekent iets dat is bedacht of uitgedacht, vaak met de connotatie dat het niet op feit berust. Verzonnen kan dus verwijzen naar een fictief verhaal, een gemaakte uitleg of een verzonnen naam of feitelijke bewering.

Verzonnen wordt zowel als bijvoeglijk naamwoord als als predikaat (predicaatdeelwoord) gebruikt. In de uitdrukking een verzonnen verhaal benadrukt dat het verhaal niet werkelijk is, maar verzonnen of fictief is. Ook bijvoeglijk, zoals in een verzonnen excuus, geeft het aan dat iemand een excuus heeft bedacht om een situatie te verantwoorden. Soms kan verzonnen een negatieve lading dragen als het gaat om leugens of misleiding, maar het heeft ook een neutrale betekenis wanneer het simpelweg verwijst naar fictie of verbeelding.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer verzinnen (werkwoord), uitvinden, bedenken en fictief. In contrast hiermee staan termen als echt of feitelijk wanneer men naar de werkelijkheid verwijst. Verre verwante uitdrukkingen zijn onder meer “het is verzonnen” (het is niet waar) en “een verzonnen naam” (een fictieve of fictieve identiteit).

Toepassingsvelden omvatten literatuur, media, spreektaal en dagelijkse gesprekken. In fictionele teksten dient verzonnen vaak om duidelijk te maken dat bepaalde elementen niet als feitelijk moeten worden opgevat. In journalistieke of academische contexten wordt doorgaans gestreefd naar onderscheid tussen verzonnen beeldmateriaal en daadwerkelijke feiten.