fictieve

Fictieve is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets verzonnen, denkbeeldig of niet werkelijk is. Het wordt gebruikt om aan te geven dat een personage, een gebeurtenis, een gegeven of een situatie niet op feiten berust maar in een verhaal, scenario of oefening voorkomt. Voorbeelden zijn fictieve namen, fictieve personages, fictieve gegevens en fictieve scenario’s die in onderwijs, fictie of training worden gehanteerd.

Etymologie en verwante termen: fictief komt van Latijn fictus, ‘verzonnen, gevormd’, via Franse invloed. In het Nederlands heeft fictief zich ontwikkeld tot fictieve als algemene adjectiefvorm die veel voorkomt bij naamwoorden in de betekenis van “niet realistisch bedoeld” of “bedenkt”.

Gebruik en toepassingen: fictieve termen en content worden veel toegepast in literatuur, film en televisie om karakters en verhaallijnen te beschrijven. In onderwijs- en testomgevingen worden fictieve gegevens gebruikt om analyses te oefenen zonder privacy- of juridische risico’s. In kritisch schrijven kan fictieve hypothetische situaties helpen bij het verkennen van oorzaken en gevolgen.

Grammaticale kanttekeningen: fictieve verschijnt meestal in attributieve positie na een bepaald lidwoord of bijvoeglijk naamwoord en staat vaak in -e, bijvoorbeeld de fictieve namen of het fictieve verhaal. In het predicatieve gebruik blijft de vorm fictief, zoals in Het verhaal is fictief. Bij onbepaalde vorm wordt vaak fictief gebruikt: een fictief scenario.

Zie ook: fictie, fictief en verbeelding.