Uitloopeieren

Uitloopeieren is een term die in de Nederlandse voedselsector wordt gebruikt om eieren te beschrijven waarvan de houdbaarheidsdatum dicht bij de vervaldatum ligt of net is verstreken. Ze ontstaan doordat eieren een beperkte verpakkings- en verkoopperiode hebben en retailers proberen verspilling te voorkomen door snel lopende voorraden te onderscheiden van doorlopende artikelen.

In de praktijk worden uitloopeieren vaak met korting verkocht in de winkel of doorgegeven aan andere verkoopkanalen zoals de horeca, voedselindustrie of diervoederketens. Het doel is om zoveel mogelijk van deze eieren te benutten voordat ze quality- of veiligheidsgrenzen overschrijden. De exacte behandeling en bestemming kunnen variëren per retailer, regio en regelgeving.

Klantbijeenkomst en labeling: in de Europese Unie en in Nederland moeten eieren doorgaans voorzien zijn van duidelijke datumstempels zoals ten minste houdbaar tot (THT) of te gebruiken tot (TGT) op de verpakking. Uitloopeieren hebben meestal een korte resterende houdbaarheidsduur, maar blijven binnen de wettelijke kaders vaak nog eetbaar als ze koel bewaard zijn en geen beginnend kwaliteitsverlies vertonen. Verkoopomstandigheden worden doorgaans afgestemd op lokale regels en kwaliteitscontroles.

Veiligheid en opslag: voor consumenten geldt dat eieren koel bewaard moeten worden (bij circa 4°C) en gekookt of gebakken gegeten moeten worden voordat de datum is verstreken. Visuele en geurtesten (zoals een dooier- of rotten-otgeur blijven) kunnen aanwijzen dat een ei niet meer geschikt is voor consumptie. Meer snelle tests zoals de drijftest kunnen aanvullende aanwijzingen geven, maar bij twijfel is het beter het ei weg te gooien.

Regulering en afval: als uitloopeieren niet tijdig verkocht of hergebruikt kunnen worden, worden ze meestal afgevoerd volgens afval- en voedingsveiligheidsvoorschriften. Dit kan variëren per land en sector, maar het overkoepelende doel is verspilling te beperken en voedselveiligheid te waarborgen.