Succesmeting

Succesmeting is het proces en de praktijk van het vaststellen in hoeverre doelstellingen van een project, programma, dienst of beleidsinitiatief zijn behaald en welke effecten zijn opgetreden. Het doel is objectieve informatie leveren ter ondersteuning van besluitvorming, verantwoording en voortdurende verbetering.

Niveaus en criteria: succes kan worden gemeten op verschillende niveaus, zoals outputs (geleverde producten of diensten), outcomes (veranderingen bij de doelgroep) en impact (langdurige effecten). Ook efficiency, oftewel de verhouding tussen kosten en bereikte resultaten, kan worden meegenomen. Een meetkader maakt vaak gebruik van KPI’s, targets en indicatoren.

Methoden en instrumenten: veelgebruikte aanpakken zijn SMART-doelen, een balanced scorecard of een logic model/theory of change. Dataverzameling vindt plaats via operationele data, financiële gegevens, klanttevredenheid, enquêtes, interviews en analoge analytics. Analysemethoden variëren van descriptieve statistiek en trendanalyses tot meer experimentele of quasi-experimentele evaluaties en bijdrageanalyse voor causaliteit.

Proces: succesvolle uitvoering verloopt doorgaans via zes stappen: 1) definiëren van succescriteria en gewenste effecten; 2) selecteren van relevante KPI’s en targets; 3) systematisch verzamelen en valideren van data; 4) analyseren en interpreteren van resultaten; 5) rapporteren aan stakeholders; 6) ondernemen van acties en bijsturen waar nodig.

Uitdagingen: attributie van effecten, data kwaliteit en beschikbaarheid, tijdshorizonverschillen, bias en privacy, evenals de kosten en organisatiebereidheid om te meten.

Toepassingsgebieden: bedrijfsleven, overheid, non-profit, onderwijs en zorg. Voorbeeld: een NGO meet outputs (bereikte personen) en outcomes (vaardigheidsverhoging), terwijl een bedrijf ROI en klanttevredenheid volgt. Zie ook evaluatie, KPI en data-analyse.