Signaaltransmissie

Signaaltransmissie is het proces waarbij informatie wordt overgebracht van een zender naar een ontvanger via een communicatiekanaal. Het doel is een betrouwbare en snelle levering met zo min mogelijk degradatie van de oorspronkelijke informatie.

In de praktijk kan informatie analoog of digitaal zijn. Bij analoge transmissie worden variaties in een golf gevormd die de informatie dragen door modulatie van amplitude, frequentie of fase. Digitale transmissie gebruikt discrete waarden (bits) en kan via verschillende modulatie- en coderingstechnieken verlopen. Basebandtransmissie verzendt het signaal in z’n oorspronkelijke vorm, meestal over korte afstanden; bij passbandtransmissie wordt een draaggolf gebruikt.

Comunicatiekanalen kunnen geleidende media zijn zoals koperkabels en glasvezel, of niet-geleid zoals radiogolven. De kwaliteit hangt af van bandbreedte, verzwakking (attenuatie), ruis en storingen. Impedantie-matching, verspreiding en ruis beïnvloeden met name kabelnetwerken, terwijl glasvezel hoge snelheden mogelijk maakt met relatief lage verliezen maar wel dispersie kan veroorzaken.

Om efficiëntie en betrouwbaarheid te verhogen worden technieken toegepast zoals multiplexing (tijddivisie, frequentie-divisie, golflengte-divisie), en softwarematige en hardwarematige coderings- en foutcorrectie- technieken (CRC, ECC). Modulatievormen zoals PAM, QAM en FSK worden gebruikt afhankelijk van de toepassing en het gewenste SNR.

Toepassingen omvatten telefoon- en internetnetwerken, televisie, satellietcommunicatie en draadloze verbindingen. Huidige trends zijn onder meer glasvezelnetwerken, breedband-wifi en mobiele systemen zoals 5G, met aandacht voor OFDM en efficiënte foutbehandeling.

---