foutbehandeling

Foutbehandeling is het proces van omgaan met fouten die tijdens de uitvoering van een systeem of programma kunnen optreden. Het doel is om de software robuust te houden, ongewenst gedrag te beperken en gebruikers en systemen passende feedback te geven.

Fouten kunnen onderverdeeld worden in recoverable en unrecoverable fouten. Recoverable fouten zijn fouten waar het systeem op een gecontroleerde manier mee kan omgaan, zoals een tijdelijke netwerkstoring of een ontbrekende invoer. Unrecoverable fouten leiden tot een onmiddellijke stop van een proces of het systeem, bijvoorbeeld bij corruptie van kritieke data. Daarnaast onderscheiden vaak de termen validatiefouten (bv. ongeldige invoer), runtimefouten (bv. geheugenfouten) en externe fouten (bv. afhankelijkheden zoals databases of webdiensten).

Veelgebruikte benaderingen zijn foutafhandelingspatronen zoals fail-fast (snelle afbreking bij ernstige fouten), fail-soft (voortzetten met beperkte functionaliteit), retry met back-off, fallback naar alternatieve functionaliteit en circuit breakers (afkappen bij aanhoudende fouten). Een centrale foutafhandeling kan helpen bij consistentie, waarbij foutmeldingen worden vastgelegd, gelogd en verbonden met monitoring en meldingssystemen.

Ontwerpprincipes omvatten validating van invoer vroeg tijdig, het leveren van duidelijke maar niet te gedetailleerde foutmeldingen aan gebruikers, het vermijden van blootstelling van interne systeemdetails, en het waarborgen van traceerbaarheid door logging en metrics. Foutafhandeling moet ook rekening houden met prestaties en veiligheid, en streven naar idempotente en herhaalbare operaties waar mogelijk.

Testing en betrouwbaarheid spelen een cruciale rol, bijvoorbeeld door foutinjectie, uitzonderingstesten en chaos engineering om veerkracht onder diverse foutscenario’s te evalueren.

Zie ook: exception handling, error codes, logging, resiliency.