Seizoenbloemen

Seizoenbloemen zijn snijbloemen die in hun natuurlijke groeiseizoen worden geoogst en daardoor vaak lokaal of regionaal geteeld worden. De term wordt in de Nederlandse florale praktijk gebruikt om seizoensgebondenheid en duurzaamheid te benadrukken, en te onderscheiden van bloemen die buiten het seizoen in verwarmde kassen worden geproduceerd of geïmporteerd. In bloemistieke teksten verwijst seizoenbloemen naar de bloemen en kleuren die op dat moment beschikbaar zijn, met oog voor korte kringlopen en minder transport.

Regionale seizoenen en klimaat bepalen welke bloemen wanneer beschikbaar zijn. In Nederland worden in de lente vaak narcissen, hyacinten en tulpen geassocieerd met de periode; in de zomer verschijnen zonnebloemen, dahlia’s en vele tuinbloemen; in de herfst spelen chrysanten en asters een hoofdrol; in de winter kunnen geforceerde narcissen en wintergroene snijmaterialen de toon zetten. De exacte beschikbaarheid kan per jaar variëren en hangt samen met weersomstandigheden en kasteelt.

Voordelen van seizoenbloemen zijn onder meer verser materiaal, een langer boekettenleven wanneer de snijbloemen op hun piek geoogst worden, en een lagere milieu-impact door minder transport en minder energieverbruik in klimaatgestuurde kassen. Ze ondersteunen lokale en regionale telers en geven kleur en variatie die aansluiten bij het seizoen.

Kopen en gebruiken van seizoenbloemen vraagt om planning en flexibiliteit. Floristen communiceren vaak de seizoenstuin en geven advies over verzorging: snijwater ververst, koel plaatsen uit direct zonlicht, en regelmatig de stelen bijsnijden. Door seizoenbloemen te kiezen, kan men bouquets en arrangementen samenstellen die aansluiten bij de jaargetijden.