Restloosheid

Restloosheid is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat zelden voorkomt in standaardtaal. Het staat niet in de meeste grote woordenboeken en heeft geen vast omschreven betekenis. In teksten waar het verschijnt, is de betekenis doorgaans afhankelijk van de context, en de term wordt meestal als niet-standaard of veldspecifiek beschouwd.

In technische of industriële contexten kan restloosheid verwijzen naar de toestand waarin na een proces geen residu achterblijft, oftewel 'zonder rest' of 'residuvrij'. In dergelijke gevallen gaat het om meetbare effecten, bijvoorbeeld bij chemische reiniging, voedselverwerking of oppervlaktebehandeling. In literaire of poëtische teksten wordt restloosheid soms als neologisme gebruikt om een toestand van afwezigheid van rust te beschrijven; dit gebruik is echter niet gemeengoed en de voorkeur ligt vaak bij 'rusteloosheid'.

Etymologie en noten: restloosheid is opgebouwd uit rest (overgebleven deel), loos (zonder) en -heid (aanduiding van een toestand). Vanwege het gebrek aan brede acceptatie is de betekenis afhankelijk van de bron en het onderwerp; bij twijfel is het raadzaam de schrijver te raadplegen.

Zie ook: rusteloosheid, slapeloosheid, residu, rest. Externe bronnen zijn beperkt vanwege het niet-standaard karakter van de term.