Rastercorrectie

Rastercorrectie is het proces waarbij rasterdata, zoals satellietbeelden, luchtfoto’s of gescande kaarten, geometrisch wordt gecorrigeerd zodat ze nauwkeurig aansluit bij een bekend ruimtelijk referentiesysteem. Het doel is om onbedoelde vervormingen die tijdens beeldvorming, scannen en perspectiefoptiek ontstaan te verminderen, zodat de rasterpunten op de juiste locatie in de kaartprojectie vallen en de data betrouwbaar kunnen worden geanalyseerd.

De belangrijkste stappen zijn georefereren met behulp van grondpunten of ruimtelijke referenties, gevolgd door geometrische correctie of ortho-rectificatie waarbij modellering van de sensor en topografische variaties door een digitale hoogte- of DEM worden toegepast. Hierbij kan ook resampling nodig zijn om het beeld om te zetten naar een gewenste doelgrid, met methoden zoals nearest neighbor, bilinear of cubic convolution. Het resultaat is een raster dat consistent is met de gekozen projectie en pixelgrootte.

Data en kwaliteitsprocedures: voor betere nauwkeurigheid zijn grondcontrolespunten (GCP’s) of onafhankelijke controlepunten nodig, plus een hoogwaardig DEM en, indien beschikbaar, een sensormodel of RPC’s. De kwaliteit wordt beoordeeld met statistieken zoals RMSE en door visuele inspectie. Belangrijke beperkingen zijn onder meer de DEM-resolutie, beschadigingen aan de data en aanwezigheid van wolken of schaduw, die orthorectificatie kunnen bemoeilijken.

Toepassingen en software: rastercorrectie is standaard in GIS- en remote-sensing workflows en vereist vaak geoprocessing in QGIS, ArcGIS, ENVI, ERDAS, GRASS of vergelijkbare pakketten. Het proces verbetert de ruimtelijke betrouwbaarheid van analyses zoals verandering, classificatie en kaartproductie.