DEMresolutie

DEMresolutie, ook wel aangeduid als de resolutie van een digitaal hoogte model (DEM), beschrijft de ruimtelijke bemaling van een DEM. In een raster-DEM bevat elk celwaarde een hoogte, waardoor de horizontale resolutie wordt uitgedrukt in de afmeting van de cel in x- en y-richting (bijv. 1 m bij LiDAR, 10 m, 30 m). De verticale resolutie verwijst naar de precisie van de hoogtewaarden en de gebruikte verticale datums. Een hogere horizontale resolutie vastlegt fijnere topografische details, maar vereist meer opslagruimte en rekentijd; verticale nauwkeurigheid geeft aan hoe dicht de hoogtewaarden bij de werkelijke hoogte liggen.

Veelvoorkomende bronnen voor DEMresolutie variëren van submètre LiDAR-DEM tot mondiale DEMs met decimetrale tot tientallen meters resolutie. LiDAR levert doorgaans zeer hoge horizontale resololutie en lage verticale foutmarges, terwijl globale DEMs zoals SRTM vaak 30 meter resolutie bieden met beperkingen in beboste of bergachtige gebieden. Moderne satelliet- en fotogrammetriesystemen leveren bereikbare gewichten tussen resoluties en cloud gecombineerd.

Toepassingen van de resolutie zijn onder meer hydrologie, weg- en stedelijke planning, schade- en overstromingsmodellering, landschapsonderzoek en ecologie. De keuze voor een bepaalde DEMresolutie beïnvloedt afgeleide producten zoals stroomrichtingen, waterscheidingen, hellingshoeveelheden en zichtlijnen. Verwerkingstechnieken zoals resampling kunnen de resolutie aanpassen maar brengen risico’s met zich mee, zoals vervorming of verlies van details. Het is belangrijk om de resolutie af te stemmen op de beoogde toepassingen en rekening te houden met data-kwaliteit en verticale datums.