OLEDpanelen

OLEDpanelen zijn een type beeldscherm waarop elke pixel zelf licht uitstraalt wanneer er elektrische spanning op wordt gezet. Dit betekent dat OLED’s emissie rechtstreeks in elke pixel plaatsvindt, waardoor een backlight niet nodig is. De panelen worden meestal opgebouwd op een glas- of kunststofsubstraat en zijn hierdoor dun, licht en in flexibele vormen toepasbaar.

Er zijn verschillende OLED-typen. In PMOLEDs (passieve matrix) worden pixels rij-voor-rij aangestuurd en geschikt voor kleinere schermen. AMOLEDs (actieve matrix) gebruiken een backplane van dunne-film transistoren (TFT’s) die elke pixel onafhankelijk regelt, wat hogere resoluties en grotere afmetingen mogelijk maakt.

Voordelen van OLEDpanelen zijn onder meer hoge contrastverhouding door echte zwarte tonen, extreem brede kijkhoeken, snelle responstijden en een ruimtelijk en licht ontwerp. Doordat elk pixel kan uit- of aangaan, dragen OLED’s bij aan levendige kleuren en efficiënte weergave van donkere beelden. Ook zijn ze dunner en lichtger, en kunnen ze in gebogen of vage vormen worden geproduceerd.

Nadelen en aandachtspunten zijn onder meer de kwetsbaarheid voor inbranding (image retention bij statische beelden), en de langetermijnduurzaamheid van organische materialen, met name de blauw-emissie. Levensduur en luminantie kunnen achteruitgaan bij intensief gebruik, wat kosten en vervanging beïnvloedt. De productie vereist strikte encapsulatie tegen vocht en zuurstof, wat de fabricagecomplexiteit verhoogt en initiële kosten kan laten stijgen.

Toepassingen zijn onder andere smartphones, televisies, wearables, laptops en signs. In vergelijking met LCD’s biedt OLED vaak betere zwartwaarden en contrast, maar LCD’s kunnen bij hoge helderheid voordeliger en minder vatbaar voor burn-in zijn. Verdere ontwikkelingen richten zich op langere levensduur, betere blauwe emissie en kostenreductie.