Nietetenbare

Nietetenbare is een Nederlands begrip dat verwijst naar zaken die niet gegeten kunnen worden. De standaarduitdrukking is meestal twee woorden: niet eetbaar. De samenstelling “nietetenbaar” verschijnt vooral in informele teksten, in productnamen of als spreek- of schrijffout; het is geen gangbare normatieve spelling. Het woord beschrijft de eigenschap van een voorwerp, stof of organisme als niet geschikt om te worden geconsumeerd, vanwege veiligheid, toxinen of eenvoudige ongeschiktheid voor voedsel.

Het toepassingsgebied van het begrip is breed. Het omvat materialen die om structurele of gezondheidsredenen niet gegeten mogen worden, zoals plastics, metalen en reinigingsmiddelen, evenals bepaalde planten of plantonderdelen die giftig zijn. Ook dingen die technisch eetbaar zouden kunnen zijn maar niet geschikt zijn om te consumeren vanwege onverteerbaarheid of onaangename smaakvalenties vallen onder niet eetbaar. In de praktijk gaat het dus om waarschuwing of restrictie op consumptie, niet om een voedingsclassificatie.

Labeling en veiligheid: in consumenteninformatie en verpakking wordt vaak de aanduiding niet eetbaar gebruikt om duidelijk te maken dat iets niet bedoeld is voor consumptie. Het fungeert als praktische veiligheidsaanduiding, met name ter voorkoming van toevallig inslikken door kinderen of onaangename gezondheidsgevolgen. Het is meestal geen formele wettelijke classificatie, maar een begrijpelijke en direct herkenbare melding.

Zie ook: eetbaar, ongeschikt voor consumptie, voedselveiligheid, productetikettering.