Kwijtschelding

Kwijtschelding is het verlenen van vrijstelling van betaling van een publiekrechtelijke schuld door een overheidsinstantie, geheel of gedeeltelijk, wanneer betaling een onredelijke last of ernstige financiële moeilijkheden veroorzaakt. Het doel is om mensen met beperkte draagkracht te ontlasten van schulden die zij niet kunnen dragen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer belastingschulden bij de Belastingdienst, gemeentelijke of waterschapsbelastingen, bestuurlijke boetes en leges; soms kunnen ook andere publieke schulden in aanmerking komen. Kwijtschelding is doorgaans een discretionary maatregel: de overheid beoordeelt per geval of en in welke mate betaling kan worden kwijtgescholden.

Voorwaarden zijn meestal dat de betrokkene aantoonbaar niet in staat is te betalen, gezien inkomen, vermogen, lasten en gezinssamenstelling. Een verzoek vereist bewijs zoals inkomsten, uitgaven, schulden en eventuele uitputting van andere mogelijkheden. De financiële situatie moet actueel en duurzaam zijn gedurende de periode waarin kwijtschelding geldt.

Procedure: een verzoek indienen bij de bevoegde instantie (bijvoorbeeld de Belastingdienst of de gemeente). Het verzoek wordt beoordeeld aan de hand van draagkracht- en belangenafweging. Bij een gunstige beslissing kan volledige of gedeeltelijke kwijtschelding plaatsvinden, mogelijk in combinatie met een betalingsregeling of uitstel. De regeling kan tijdelijk zijn en kan bij wijziging in de situatie worden herzien.

Kwijtschelding is geen algemeen recht. Men kan bezwaar maken of in beroep gaan tegen een afwijzing. In veel gevallen kan ook hulp worden ingeroepen van schuldhulpverlening of budgetbeheer om structurele problemen aan te pakken.