afwijzing

Afwijzing is het handelen of het resultaat waarbij een voorstel, aanvraag of relatie niet wordt geaccepteerd. Het kan een formele beslissing zijn, zoals een sollicitatie die niet wordt toegewezen, of een informele reactie in sociale situaties, zoals het niet ontvangen van wederkerige romantische interesse. Afwijzing verwijst dus zowel naar de handeling als naar de uitkomst.

Het woord afwijzing komt van af- met wijzen, wat “wegwijzen” of “terzijde schuiven” betekent. In het Nederlands wordt de term zowel in juridische en administratieve contexten als in dagelijks taalgebruik gebruikt.

Afwijzing komt voor in verschillende domeinen. In persoonlijke relaties is het vaak een gevoelde gebeurtenis waarbij iemand geen verdere romantische of vriendschappelijke interesse toont. In sollicitatiesystemen en werkgeverspraktijken is afwijzing een gebruikelijke uitkomst wanneer een kandidaat niet wordt geselecteerd. Bij overheids- of dienstverleningsinstanties kan een aanvraag of verzoek worden afgewezen. In digitale systemen treden afwijzingen op als foutmeldingen of weigeringen tot toegang.

De impact van afwijzing kan variëren van teleurstelling en verdriet tot demotivatie of schaamte, afhankelijk van de context en de persoonlijke veerkracht. Copingstrategieën omvatten het vragen om feedback, het evalueren van eventueel leerpunten, het onderzoeken van alternatieven of andere mogelijkheden, en het steunen op sociale netwerken.

Zie ook: weigering, afwijzend gedrag.