verlenen

Verlenen is een Nederlands werkwoord dat means to grant, to confer or to provide something to iemand, vaak in officiële of formele contexten. Het wordt gebruikt wanneer een autoriteit of instelling iets aan een ander toekent, bijvoorbeeld toestemming, vergunningen, subsidies, rechten of toegang.

Gebruik en betekenis: Verlenen is een transitive werkwoord; het neemt een direct object dat aangeeft wat er wordt verleend (bijvoorbeeld een vergunning, toestemming, subsidie, rechten, toegang) en vaak een indirect object dat de ontvanger aanduidt. Voorbeelden: De gemeente verleent een vergunning aan een bedrijf. De commissie verleent subsidies aan onderzoeksprojecten. De instelling verleent toegang tot een database. In de passieve vorm wordt gezegd: Een vergunning wordt verleend door de gemeente. Verlenen heeft een formeler register dan geven of toestaan.

Grammaticale kenmerken: Tegenwoordige tijd vormen als: ik verleen, jij verleent, hij verleent, wij verlenen, jullie verlenen, zij verlenen. Verleden tijd: ik verleende, jij verleende, hij verleende, wij verleenden, jullie verleenden, zij verleenden. Voltooide tijd: ik heb verleend. De verlening (de verlening) is een veelgebruikte nominale vorm die verwijst naar het toekennen van iets.

Syntaxis en collocaties: Veelvoorkomende uitdrukkingen zijn onder andere "toestemming verlenen," "een vergunning verlenen," "een subsidie verlenen," en "rechten verlenen." Het werkwoord heeft een formele toon en komt veel voor in wetgeving, administratie en juridische teksten.

Zie ook: toestemming, vergunning, subsidie, rechten. Verlenen verschilt in nuance van gelijkwaardige woorden als geven, toestaan of toekennen, waarbij verlenen zwaarder en formeler kan klinken.