verleen

Verleen is de tegenwoordige tijdsvorm van het Nederlandse werkwoord verlenen. Verlenen betekent het toestaan of schenken van iets aan iemand, bijvoorbeeld toestemming, toegang, hulp of financiële bijstand. De term wordt vooral in formele of bureaucratische contexten gebruikt, maar kan ook in informele gesprekken voorkomen wanneer men expliciet aangeeft dat iets wordt toegekend.

Grammaticaal gezien is verlenen een transitief werkwoord. Het vereist doorgaans een direct object dat aangeeft wat er wordt toegekend, en vaak een indirect object met aan wie dit wordt verleend. Voorbeelden: Ik verleen u toegang tot het systeem. De organisatie verlenen ondersteuning aan de gemeenschap is ook mogelijk in aangepaste formuleringen, maar let op dat in de derde persoon enkelvoud meestal verleent wordt: zij verleent, hij verleent.

Tegenwoordige tijdsvormen in het enkelvoud zijn onder meer: ik verleen, jij verleent, hij verleent. In meervoud: wij verlenen, jullie verlenen, zij verlenen. De verleden tijd vormen bijvoorbeeld ik verleende/ik verleende, wij verleenden; de voltooide tijd is verleend. De tegenwoordige passieve constructies zijn mogelijk met vormen zoals er wordt verleend.

Etymologisch gezien is verleen afgeleid van het werkwoord lenen met het voorvoegsel ver-, waarmee de betekenis verschuift naar het verlenen of toekennen van iets in formele zin. Het woord verlenen verschijnt frequent in juridische, bestuurlijke en administratieve teksten, bijvoorbeeld bij het verlenen van vergunningen, toegang, of bijstand.

Zie ook: verlenen (infinitief), verleend.