kwijtgescholden

Kwijtgescholden is een term uit het juridisch en financieel taalgebied die verwijst naar een schuld of vordering die door de crediteur is kwijtgescholden, oftewel afgelast of kwijtgeraakt. In die betekenis betekent het dat de betrokken partij niet langer verplicht is de schuld te betalen en de vordering als voldaan of ingetrokken wordt beschouwd. De term wordt veelal gebruikt bij banken, bedrijven, maar ook door overheidsinstanties zoals gemeenten of waterschappen.

De werking van kwijtschelding houdt in dat er formeel afstand wordt gedaan van de vordering. Kwijtschelding kan volledig of gedeeltelijk zijn en kan gepaard gaan met voorwaarden of een aflossingsregeling. Het gebeurt vaak nadat de financiële situatie van de schuldenaar is beoordeeld, bijvoorbeeld bij een laag inkomen, hoge lastendruk of bijzondere omstandigheden. De beslissing ligt meestal bij de schuldeiser en kan onderworpen zijn aan administratieve procedures en toetsing.

Toepassingsgebieden zijn onder meer belasting- en gemeentelijke heffingen, medische of schuldenengagementen in sommige sectoren, en saneringsregelingen van instellingen. In de publieke sector komt kwijtschelding vaak voor bij lokale belastingen of rekeningen voor basisvoorzieningen, voor inwoners die daartoe niet in staat zijn. In het bedrijfsleven kan een schuldeiser kiezen voor kwijtschelding als onderdeel van een schuldregeling of schuldhervorming.

Effecten en overwegingen variëren per geval. Kwijtschelding vermindert of lost de verplichting op, maar kan beleidsmatige gevolgen hebben, zoals politieke of budgettaire druk en de toekomstige beoordeling van kredietwaardigheid of toeslagen. Zie ook schuldregeling en write-off.