Drooggraad

Drooggraad is de mate waarin een stof of omgeving droog is. Het is een generieke term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om de droogheid uit te drukken. De term is afgeleid van droog en graad en moet niet worden verward met droogte, een langdurig gebrek aan vocht in een gebied.

In meteorologie en klimaatkunde verwijst drooggraad naar de droogheid van de atmosfeer, vaak gerelateerd aan relatieve vochtigheid, dauwpunt en vochtbalans. In de voedselindustrie en landbouw wordt de drooggraad gehanteerd om het vochtgehalte van granen, fruit, kruiden en gedroogde producten aan te geven; een bepaalde drooggraad is vereist voor houdbaarheid en kwaliteitsbehoud. In bouw en houtbewerking bepaalt de drooggraad van materialen zoals hout, karton, gipsplaat en keramische producten of bakstenen of drogende bouwstoffen of processen; een juiste drooggraad voorkomt krimp, scheurvorming en schimmel.

In wijn en dranken komt drooggraad soms voor als aanduiding van de mate van zoetheid of droogte van een drankje. In de praktijk wordt dit echter meestal omschreven met termen als droog, halfdroog of zoet, en er bestaan geen gestandaardiseerde meeteenheden voor drooggraad in dranken.

Metingen: drooggraad wordt doorgaans uitgedrukt als vochtgehalte (massa% vocht) of als wateractiviteit (a_w) bij voedingsmiddelen. In de lucht wordt drooggraad vaak verbonden met relatieve vochtigheid (RH) en dauwpunt. Meetmethoden omvatten vochtmeters, hygrometers en processen voor industriële droging.

Zie ook: vochtgehalte, wateractiviteit, relatieve vochtigheid, uitdroging.