Coinfectie

Coinfectie is de gelijktijdige infectie van een gastheer door twee of meer ziekteverwekkers, zoals virussen, bacteriën of parasieten. Dit fenomeen kan optreden bij mensen en dieren en kan de ziekteontwikkeling en het behandelproces beïnvloeden. Coinfectie wordt onderscheiden van superinfectie, waarbij een tweede infectie optreedt tijdens een lopende infectie, en van polyinfectie wanneer meerdere pathogenen in de populatie aanwezig zijn.

Pathogenen kunnen met elkaar interageren op verschillende manieren. Soms faciliteren of versterken ze elkaars aanwezigheid (synergie), wat de ziekte ernstiger kan maken. In andere gevallen remmen ze elkaars groei of zijn de verschijnselen minder uitgesproken (antagonisme). Resultaten variëren afhankelijk van de pathogenen, de immuunstatus van de gastheer en omgevingsfactoren. Zoals bij veel infectieziekten kunnen coinfecties het klinische beeld verbergen of juist verzwaren en de kans op complicaties vergroten.

Klinische implicaties en diagnose zijn vaak complexer bij coinfecties. Diagnostische tests moeten mogelijk meerdere agentia bestrijken, en behandelingen kunnen elkaar beïnvloeden door interacties tussen geneesmiddelen of door gewijzigde ziekteprogressie. Prognose kan slechter zijn dan bij een infectie alleen, vooral bij kwetsbare populaties zoals mensen met immunosuppressie.

Voorbeelden van bekende coinfecties bij mensen omvatten HIV/TB, HBV/HCV en malaria in combinatie met andere infecties. In dieren kunnen coinfecties voorkomen bij landbouwhuisdieren en huisdieren, wat vaak aanleiding geeft tot aangepaste zorg en preventie.

Preventie en management richten zich op bestrijding van meerdere pathogenen wanneer mogelijk, vroeg opsporen en behandeling, en aandacht voor interacties tussen behandelingen. Vaccinatie, infectiepreventie en geïntegreerde medische zorg spelen hierbij een centrale rol.