infectieziekten

Infectieziekten zijn ziekten die worden veroorzaakt door ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen, schimmels en parasieten en die van mens op mens, van dier op mens, of via de omgeving kunnen worden overgedragen. Ze variëren in ernst en kunnen asymptomatisch of levensbedreigend zijn. Het begrip omvat zowel ontstekingsziekten als andere aandoeningen waarbij micro-organismen betrokken zijn.

De belangrijkste ziekteverwekkers zijn bacteriën, virussen, schimmels en parasieten. Transmissie kan op verschillende manieren plaatsvinden: via direct of indirect contact, druppels tijdens hoesten of niezen, aerosolen, vectoren zoals muggen, voedsel- en waterborne routes, of verticaal van moeder op kind. Zoonotische infecties dragen bij aan het belang voor de volksgezondheid.

Diagnose gebeurt op basis van medische anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek (zoals kweek, moleculaire tests, serologie) en soms beeldvorming. Het tijdig vaststellen van een verwekkersgroep vergemakkelijkt behandeling en bestrijding van uitbraken.

Behandeling is afhankelijk van de juiste verwekker: antibiotica bij bacteriële infecties, antiviralia bij virale infecties, antimyotica bij schimmelinfecties en antiparasitica bij parasitaire infecties. In de geneeskunde komen ook ondersteunende zorg en symptoombehandeling voor. Antimicrobiële resistentie vormt een groeiend wereldwijd gezondheidsprobleem.

Preventie omvat vaccinatie, handhygiëne, veilige seks, voedsel- en watervoorziening, en vectorcontrole. Bij uitbraken zijn surveillance, tracing van contacten en infectiepreventie in zorginstellingen cruciaal. Infectieziekten blijven een prioriteit voor nationale en internationale volksgezondheid.

---