CTbeeldvorming

CTbeeldvorming, oftewel computertomografie, is een medische beeldvormingstechniek die röntgenstraling gebruikt om dwarsdoorsneden van het lichaam te vervaardigen. Een röntgenbuis draait rond de patiënt terwijl detectoren aan de tegenoverliggende zijde de doorgelaten straling registreren. Computers reconstrueren deze gegevens tot dwarsdoorsneden met hoge ruimtelijke resolutie; moderne systemen leveren ook driedimensionale reconstructies.

Tijdens de scan kan een contrastmiddel worden toegediend, meestal via een intraveneuze injectie, om bloedvaten en weefsels beter zichtbaar te maken. Bij bepaalde onderzoeken kan ook een oraal ingeslikt contrastmiddel worden gebruikt.

CT-beeldvorming wordt toegepast bij letsels en intracraniële bloedingen, long- en borstkasproblemen, aandoeningen van de buik en bekken, tumordiagnostiek en -stadiëring, en ter planning van chirurgie, bestraling of interventies. CT-angiografie is een veelgebruikte variant voor beoordeling van slagaders.

Voordelen zijn onder meer snelle beeldvorming, hoge beeldkwaliteit voor botten, luchtwegen en zachte weefsels in veel situaties, en de beschikbaarheid in veel ziekenhuizen. Nadelen zijn bestraling, mogelijke complicaties door contrastmiddelen (nierfunctie, allergie) en artefacten door beweging of metaal, evenals beperkte functionele informatie vergeleken met MRI.

Veiligheidsaspecten richten zich op dosisbeperking (ALARA-principes), screening op contra-indicaties voor contrast en zorgvuldige afweging bij zwangeren. Patiënten met nierproblemen vereisen extra voorzorgsmaatregelen.

Varianten van CT-beeldvorming omvatten multidetector CT (MDCT), dual-energy CT en CT-angiografie, met speciale toepassingen zoals perfusie- en spoedscan-methoden.