Aerosoldeeltjes

Aerosoldeeltjes zijn kleine vaste of vloeibare deeltjes die in een gas voorkomen, meestal in de atmosfeer. Deeltjes hebben doorgaans een diameter van ongeveer 0,001 tot 100 micrometer en kunnen uren tot dagen in de lucht blijven zweven.

Aerosolsoorten ontstaan door directe emissie (primaire aerosolen) of door chemische reacties in de lucht die leiden tot de vorming van secundaire aerosolen. Bronnen zijn onder meer natuurlijke factoren zoals stof, zeezout, pollen en vulkanische as, en menselijke activiteiten zoals verbranding, verkeer en industrie.

Primaire aerosolen worden direct uit bronnen in de lucht gebracht. Secundaire aerosolen ontstaan wanneer gasvormige stoffen reageren en kleine deeltjes vormen; dit proces omvat nucleatie en condensatie en leidt tot groei en veroudering van deeltjes. De samenstelling en grootte bepalen hun optische en fysische eigenschappen.

Metingen en impact: Deeltjes worden vaak geklasseerd als PM10 en PM2,5, metingen via optische sensoren en gravimetrische methoden. Aerosolen beïnvloeden klimaat door het verstrooien en absorberen van zonlicht en door veranderingen in wolkvorming; ze kunnen ook gezondheidseffecten hebben bij inademing.

Verwijdering en levensduur: Deeltjes verdwijnen door droge en natte deposities, opname in wolken en sedimentatie. Levensduur bedraagt meestal dagen tot weken, afhankelijk van grootte, samenstelling en weersomstandigheden.