Home

ziekteincidentie

Ziekte-incidentie is een epidemiologische maat die het aantal nieuwe gevallen van een ziekte in een gedefinieerde populatie over een bepaalde tijd beschrijft. Het geeft het risico op het ontwikkelen van de ziekte weer en wordt doorgaans uitgedrukt als aantal gevallen per 100.000 personen per jaar, of als een proportie over een afgesproken periode.

Incidentie onderscheidt zich van prevalentie: prevalentie betreft het totale aantal bestaande gevallen op een moment (of

Berekening: cumulatieve incidentie = aantal nieuwe gevallen / populatie vatbaar gedurende de periode. Incidence rate = aantal nieuwe gevallen

Gegevens komen uit cohortstudies, ziekte- enregistraties, of populatie- enquêtes. Belangrijk is de juiste bepaling van de

Om vergelijking tussen populaties mogelijk te maken, kan standaardisatie plaatsvinden, bijvoorbeeld directe of indirecte standaardisatie voor

Toepassingen omvatten het monitoren van ziekte-uitkomsten, evalueren van preventieve maatregelen, plannen van zorgvoorzieningen en risicocommunicatie. Beperkingen

gedurende
een
periode),
terwijl
incidentie
nieuw
ontstane
gevallen
telt.
Er
zijn
verschillende
vormen:
cumulatieve
(of
absolute)
incidentie,
en
incidence
rate
(incidence
density)
die
rekening
houdt
met
de
tijd
dat
mensen
vatbaar
zijn
(persoon-tijd).
/
totale
persoon-tijd
bij
risico.
In
cohortstudies
en
bevolkingsregistraties
leveren
deze
definities
uiteenlopende
maar
complementaire
informatie.
vatbare
populatie;
mensen
die
reeds
de
ziekte
hebben
vallen
weg
en
tellen
niet
mee
in
de
denominator.
leeftijdsstructuur,
wat
de
invloed
van
demografische
verschillen
beperkt.
zijn
onder
meer
definities
van
de
ziekte,
onderrapportage,
latentie
en
veranderingen
in
diagnostiek
die
de
gemeten
incidentie
kunnen
beïnvloeden.
Voorbeelden
zijn
influenza-incidentie
in
een
seizoen
en
mammacancer-incidentie
in
een
cohort.