ziekenhuiszorg

Ziekenhuiszorg is de vorm van gezondheidszorg die in ziekenhuizen plaatsvindt en gericht is op diagnose, behandeling en nazorg van aandoeningen die specialistische voorzieningen vereisen. Het omvat zowel acute zorg als geplande zorg en strekt zich uit over verschillene fases van het zorgtraject, van diagnostiek tot revalidatie en palliatieve zorg.

De kernonderdelen zijn: acute ziekenhuiszorg, waaronder de spoedeisende hulp en observatieafdelingen; opname en intramurale zorg voor operaties en complexe behandelingen; poliklinische of outpatient zorg voor diagnostiek en behandeling zonder opname; diagnostiek zoals beeldvorming en laboratoriumonderzoek; chirurgie en andere ingrepen; intensieve zorg en zorg op de afdeling voor acute of chronische aandoeningen; en revalidatie, herstel en, waar nodig, palliatieve zorg.

Ziekenhuiszorg wordt georganiseerd door multidisciplinaire teams, bestaande uit artsen, verpleegkundigen, paramedici en ondersteunend personeel. Binnen ziekenhuizen werken specialismen zoals interne geneeskunde, chirurgie, gynaecologie, pediatrie, oncologie en64 andere vakgebieden samen. Zorgpaden en klinische guidelines helpen bij de planning en uitvoering van diagnostiek en behandeling en dragen bij aan patiëntveiligheid en kwaliteit van zorg.

Financiering en toegankelijkheid variëren per land en systeem, maar ziekenhuiszorg is doorgaans onderdeel van een nationaal of verzekeringsgestuurd zorgstelsel. Patiënten kunnen te maken krijgen met eigen risico, wachttijden en capaciteitsbeperkingen. Kwaliteit, veiligheid en continuïteit van zorg staan centraal, met aandacht voor digitalisering endataverrijking van het zorgproces.

Toekomstige ontwikkelingen richten zich op integratie met eerstelijnszorg, regionale samenhang tussen zorgverleners en het verbeteren van efficiëntie en doelmatigheid bij toenemende zorgvraag.