Home

zelfrestrictieve

Zelfrestrictieve is een bijvoeglijk naamwoord uit het Nederlands, afgeleid van zelf en restrictief. Het beschrijft iets dat door het betrokken individu of entiteit zelf is opgelegd of afgebakend, in tegenstelling tot beperkingen die extern worden opgelegd. Het wordt usage-gewijs toegepast in discussies over autonomie, zelfregulatie en zelfopgelegde regels of normen.

In verschillende vakgebieden kan zelfrestrictief gebruik verschillende nuance krijgen. In ethiek en politieke filosofie kan het

Veel voorkomende contexten zijn bijvoorbeeld zelfrestrictieve maatregelen of beleidslijnen, zoals tijdslimieten of toegangsrestricties die iemand zichzelf

Zie ook zelfregulatie, autonomie en zelfbeperking.

verwijzen
naar
normen
en
waarden
die
een
persoon
of
groep
zichzelf
oplegt
om
consistent
te
handelen
en
verantwoord
te
communiceren.
In
psychologie
en
organisatiekunde
kan
het
slaan
op
zelfregulatie
van
impulsen,
doelgericht
gedrag
en
de
limieten
die
iemand
zichzelf
oplegt
om
effectiviteit,
welzijn
of
lange
termijn
doelen
te
waarborgen.
In
technologietoepassingen
kan
het
betrekking
hebben
op
systemen
of
algoritmen
die
grenzen
aan
hun
eigen
mogelijkheden
opleggen
om
veiligheid,
verantwoording
of
risicobeheersing
te
verbeteren.
oplegt
om
productiviteit
te
verhogen
of
risico’s
te
beperken.
De
term
wordt
vooral
als
beschrijvend
begrip
gebruikt
en
kan
in
precieze
vakartikelen
variëren
in
betekenis
afhankelijk
van
de
context.