vroegstelling
Vroegstelling is een term uit de Nederlandse taalkunde die verwijst naar een woordvolgordeverschijnsel waarbij de finite vorm van het werkwoord relatief vroeg in een hoofdzin verschijnt, meestal direct na een zinsinitieel element zoals een tijd- of plaatswoord of een discourse-woord. In standaard Nederlandse hoofdzinnen neemt de finite werkwoordvorm doorgaans de tweede positie in, gevolgd door het onderwerp. Bij vroegstelling ligt het werkwoord echter meteen na het fronted element, waardoor het onderwerp later in de zin kan volgen. Voorbeelden: “Vandaag heb ik het rapport gelezen.” en “Weliswaar heeft hij het geprobeerd.” In beide gevallen ligt de focus of contrast op de handeling of op de fronting van het zinsdeel, wat de informatie-structuur beïnvloedt.
De verschijningsvorm wordt in de informatie-structuur van de zin vaak geassocieerd met focus- of contrastmarkering en