Home

vormrimpels

Vormrimpels is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om een specifieke soort oppervlakte-ernigeing te beschrijven: regelmatig gegolfde lijnen of krullen die de vorm of randvoorwaarden van het onderliggende materiaal volgen. Het begrip is descriptief en wordt in verschillende vakgebieden toegepast, waaronder geologie, materiaalkunde en architectuur, zonder één uniforme definitie.

Definitie en kenmerken

Vormrimpels verwijst naar welgevormde rimpelingen op een oppervlak die ontstaan door buckling of verschuiving onder spanningsverschillen.

Oorzaken en vormingsprocessen

De vorming van vormrimpels wordt vaak veroorzaakt door differentialle spanning tussen lagen, hechtingsverschillen of vocht- en

Toepassingen en analyse

Vormrimpels kunnen een doel op zich zijn in design en architectuur vanwege hun esthetische en functionele

Zie ook

Wrinkels, buckling, patroonvorming, oppervlakteregels.

Kenmerken
zijn
regelmatige
golflengte,
richting-afhankelijkheid
en
veranderlijke
amplitude.
De
patronen
kunnen
isotopisch
ontstaan
of
georiënteerd
zijn
door
externe
watervocht,
temperatuur-
of
mechanische
belastingen.
temperatuurveranderingen
die
leiden
tot
rek
of
krimp.
Ook
droog-
of
verzadigingsprocessen
in
droog
kn
ellende
sedimenten,
coating-substraatcombinaties
in
de
materialenwetenschap
en
in
decoratieve
bouwmaterialen
kunnen
rimpelpaden
veroorzaken.
De
specifieke
patronen
hangen
af
van
randen,
randbeperkingen
en
de
materiaaleigenschappen.
kenmerken.
In
onderzoek
worden
oppervlakteregen
met
profilometrie,
3D-scanning
of
Fourier-analyse
gebruikt
om
golflengte,
amplitude
en
oriëntatie
te
kwantificeren.
Praktische
toepassingen
variëren
van
verbeterde
wrijvings-
en
adhesie-eigenschappen
tot
gecontroleerde
esthetiek
in
bouw-
en
productontwerp.