watervocht

Watervocht is de hoeveelheid water die aanwezig is in een stof, voorwerp of omgeving. Het begrip wordt veel toegepast in bouwmaterialen, houtbewerking, voedseltechnologie en meteorologie. In het algemeen onderscheidt men twee aspecten: water in de lucht (waterdamp) en water in materialen (vochtgehalte).

In de lucht bepaalt waterdamp de vochtigheid van de atmosfeer. Relatieve luchtvochtigheid geeft aan hoeveel vocht de lucht bevat vergeleken met de maximale hoeveelheid die bij die temperatuur kan voorkomen. Absolute vochtigheid of specifieke vochtigheid beschrijven de hoeveelheid water per kilogram lucht. Deze metingen zijn belangrijk voor berichten over klimaat, comfort en processen waarbij condensatie een rol speelt.

In materialen geeft watervocht aan hoeveel water een stof bevat. Het wordt vaak uitgedrukt als massa water per massa droog materiaal (% m/m) of als volumegerelateerde vochtsgewijze waarde. Vochtgehalte kan worden gemeten met methoden zoals verlies-on-drying, Karl Fischer-titratie voor specifieke waterinhoud, of andere chemische en instrumentele technieken. Het meten van watervocht is cruciaal bij hout, beton, keramiek en kunststof, omdat vocht de mechanische eigenschappen, dimensiestabiliteit, corrosie en biologische groei beïnvloedt.

Het begrip is vooral relevant voor veel praktische toepassingen. In hout en bouwwerk ondersteunt het vochtgehalte de vorm- en krimpgedrag; in beton beïnvloedt vocht de verharding en eindsterkte; in voeding bepaalt wateractiviteit mede houdbaarheid en microbiële groei. Het begrip watervocht bestaat dus uit zowel de vochttoestand van de lucht als de vochtinhoud van materialen, afhankelijk van de context.