voorlegging

Voorlegging is het in rechte of bestuurlijke context voorleggen of indienen van een vraag, zaak of document aan een hogere of onafhankelijke beoordelaar voor beoordeling, interpretatie of beslissing. Het is een formeel middel om bestuurlijke of juridische besluitvorming te verrijken met outside input of om rechtshulp te verkrijgen bij ingewikkelde kwesties.

In juridische praktijken wordt voorlegging vaak toegepast wanneer een rechterlijke instantie niet zelfstandig tot een conclusie kan komen of behoefte heeft aan uitleg van wetgeving of jurisprudentie van een hoger rechtscollege of toezichthoudende instantie. Voorbeelden zijn het voorleggen van een prejudiciële vraag aan een hoger Europees rechtscollege of het voorleggen van een kwestie aan een administratieve of constitutionele rechtbank voor advies of uitspraak. Een minister of bestuursorgaan kan ook een ontwerpbesluit of wetsvoorstel voorleggen aan een adviesorganisatie zoals de Raad van State.

Procesmatig gezien omvat een voorlegging doorgaans het overdragen van de relevante stukken en een kort kader van de vragen aan de ontvangende instantie. Die ontvanger levert vervolgens een oordeel, advies of uitspraak. De uitkomst kan invloed hebben op de lopende procedure of op de toekomstige toepassing van de wet, maar de mate van binding verschilt per context: advies is meestal niet bindend, terwijl een prejudiciële uitspraak in het specifieke dossier richtinggevende interpretatie biedt.

Voorlegging is een middel om rechtsvorming en besluitvorming te helpen waar flexibiliteit, deskundigheid of buitenstaand inzicht vereist is. Het begrip komt veel voor in rechterlijke, administratieve en parlementaire omgevingen en is een alternatief voor directe besluitvorming in complexe kwesties. See also: prejudiciële vraag, Raad van State, voorlichting.