voorkwab

Voorkwab is de voorste (anterior) gedeelte van de hersenen bij vertebraten en ontstaat in de embryonale ontwikkeling uit de neurale buis als het prosencephalon. Het voorkwab ligt aan de basis van belangrijke structuren die betrokken zijn bij hogere cognitieve functies, sensorische verwerking en autonome regulatie.

Tijdens de embryonale ontwikkeling splitst het voorkwab zich in twee secundaire holtes: het telencephalon en het diencephalon. Het telencephalon ontwikkelt zich tot de cerebrale hemisferen, waaronder de cerebrale cortex, de basale ganglia (zoals de caudate nucleus en het putamen) en de hippocampale formatie, plus de olfactorische bulbus. Het diencephalon vormt de thalamus, hypothalamus, subthalamus en epithalamus (waaronder de pijnappelklier). De ventrikels van de hersenen weerspiegelen deze verdeling: het telencephalon vormt de laterale ventrikels, terwijl het diencephalon de derde ventrikel vormt.

Functie van het voorkwab is divers: de cortex van het telencephalon is betrokken bij perceptie, taal, planning en vrijwillige beweging. De thalamus fungeert als relaystation voor sensorische informatie; de hypothalamus reguleert autonome functies en hormoonhuishouding, eet- en slomdrang, slaap en circadiane ritmes. De hippocampus speelt een sleutelrol in geheugenverwerking en vicinity van olfactorische systemen draagt bij aan reukwaarneming.

In veel gewervelde dieren is het voorkwab groter en complexer naarmate het zenuwstelsel evolutiever ontwikkeld is, vooral bij zoogdieren. Ontwikkelingsstoornissen of letsel aan het voorkwabgebied kunnen leiden tot cognitieve tekorten, sensorische disfuncties of endocriene dysregulatie.