dysregulatie
Dysregulatie is een verzamelterm voor stoornissen in de regulatie van emoties, arousal en gedrag. In de klinische context verwijst het vooral naar emotionele dysregulatie: het vermogen om gevoelens te ervaren, te reguleren en terug te brengen naar een adaptieve toestand is beperkt. Daarnaast wordt de term gebruikt voor stoornissen van autonome regulatie en stressrespons, waarbij het zenuwstelsel sterk reageert op stressoren. Dysregulatie ontstaat vaak vanuit een combinatie van genetische kwetsbaarheden, vroege blootstelling aan trauma, chronische stress en disfuncties in regulerende hersennetwerken zoals de prefrontale cortex en de amygdala. Bijkomende factoren zijn slaapstoornissen, middelengebruik en pijn of ziekte.
Symptomen variëren, maar kunnen bestaan uit emotionele labiliteit, intense stemmingswisselingen, impulsiviteit, moeilijkheden met kalmeren na stress,
Diagnostiek gebeurt via klinisch interview en, indien beschikbaar, gestandaardiseerde vragenlijsten voor emotionele regulatie en stressrespons. Aandoeningen
Behandeling richt zich op het verbeteren van emotieregulatie en copingstrategieën. Evidence-based benaderingen zijn onder meer dialectische