voedingsstress

Voedingsstress is een term die gebruikt wordt om de ervaren spanning en druk te beschrijven die samenhangen met voedsel, eetgedrag en de voedingsstatus van een persoon. Het kan psychologisch van aard zijn, bijvoorbeeld door zorgen over wat en wanneer te eten, of lichamelijk, door honger of onregelmatige eetpatronen.

Oorzaken en factoren omvatten dieetdruk en restrictief eten, voedselonzekerheid, sociale vergelijking en lichaamsbeeld, eetstoornissen en culturele verwachtingen rondom voeding. Ook periodes van sport, zwangerschap of een plots veranderde leefstijl kunnen voedingsstress vergroten. De exacte oorsprong verschilt per individu en situatie.

Gevolgen voor welzijn en gezondheid kunnen variëren van verhoogde spierspanning en cortisolproductie tot veranderingen in eetlust, verzadiging en slaap. Langdurige voedingsstress kan bijdragen aan disfunctioneel eetgedrag, gewichtsschommelingen en negatieve effecten op mentale gezondheid zoals angst of sombere stemming.

Beoordeling en aanpak vinden vaak plaats via zelfrapportage over ervaren spanning en eetgerelateerde angst, aangevuld met vragen over voeding en voedselzekerheid. Behandeling kan bestaan uit voorlichting over gezond eetpatroon, belastings- en stressmanagement, en training in mindful eetvaardigheden. Daarnaast kan aandacht voor onderliggende factoren zoals voedselonzekerheid, een verstoord lichaamsbeeld of eetstoornissen nodig zijn, evenals ondersteuning bij slaap en fysieke activiteit.

Internationale en culturele verschillen kunnen de perceptie en uitingen van voedingsstress beïnvloeden. Het veld erkent dat definities variëren en dat verder onderzoek nodig is om mechanismen en effectieve interventies beter te begrijpen.