vochtbinder

Vochtbinder is een term voor een stof of materiaal dat vocht bindt of opnemen in een omgeving, waardoor de beschikbare luchtvochtigheid en watere activiteit afnemen. Het doel is controle over vocht en het voorkomen van schade die door vocht kan ontstaan, zoals condensatie, schimmelgroei of productdegradatie.

Vochtbinders werken via verschillende mechanismen. Absorptie betekent dat water in het materiaal zelf wordt opgenomen. Adsorptie houdt in dat watermoleculen aan het oppervlak van het materiaal blijven plakken. Sommige binders vormen chemische bindingen met water, bijvoorbeeld hydraten. Veelgebruikte vochbinders zijn desiccanten zoals silica gel, actieve alumina, montmorilloniet (zeolieten) en bentoniet, evenals hygroscopische zouten zoals calciumchloride. Ook polymeren zoals superabsorberende polymeren worden toegepast in gespecialiseerde toepassingen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer verpakking en verzending van gevoelig materiaal (voedingsmiddelen, elektronica, medicijnen), opslag van documenten en textiel, industriële processen en museale/of archiefopslagen waar controle van vocht essentieel is. In consumentenkwaliteit worden desiccanten vaak in blisterverpakkingen of zakjes toegepast; in industriële omgevingen worden grotere opslagsystemen gebruikt.

Overwegingen bij het kiezen van een vochbinder zijn onder meer de gewenste vochtigheids- en temperatuurniveaus, capaciteit en regeneratiemogelijkheden (hergebruik bij verhitting), snelheid van vochtopname, fysieke compatibiliteit met het te behandelen product en veiligheid/afvalbeheer. Silica gel en vergelijkbare niet-toxische binders worden vaak gekozen voor omgevingen waar menselijk contact waarschijnlijk is, terwijl gevaarlijke of corrosieve zouten specifieke veiligheidsmaatregelen vereisen.

Zie ook: desiccant, hygroscopisch materiaal, wateractiviteit, sorptie.

---