verziendheid

Verziendheid, of hypermetropie, is een refractieve fout waarbij lichtstralen niet scherp op de retina vallen wanneer de ogen ontspannen zijn. Meestal kunnen verre objecten duidelijk worden gezien, terwijl nabije objecten wazig zijn. Doordat veel hyperopen accommodatie gebruiken om dichtbij te zien, kunnen hoofdpijn, vermoeidheid en oog spanning ontstaan bij nabijwerk.

Oorzaken en aard: verziendheid ontstaat door een te korte oogbol of een te vlakke hoornvlies, waardoor het beeld achter de retina valt. Het kan aangeboren zijn of zich in de loop van de tijd ontwikkelen. Met ouder worden neemt de elasticiteit van de lens af, wat nabij zien kan bemoeilijken; dit is presbyopie, een aparte aandoening van hoge leeftijd.

Symptomen: wazig dichtbij zien, moeite met lezen en concentreren, hoofdpijn of ogen die vermoeid aanvoelen na langdurig nabijwerk. Bij kinderen kan dit leiden tot leesproblemen of nauwelijks opgemerkte leerachterstand; tijdige detectie is belangrijk om amblyopie te voorkomen.

Diagnose: een oogarts of optometrist voert een uitgebreid oogonderzoek uit, met refractie om de dioptrie te meten en aanvullende tests zoals retinoscopie. Zo wordt hyperopie onderscheiden van presbyopie en andere oogafwijkingen.

Behandeling: correctie met brillen of contactlenzen met positieve dioptrie is meestal effectief. Refractieve chirurgie (bij volwassen patiënten zonder contra-indicaties) zoals LASIK, PRK of LASEK kan een optie zijn. Bij kinderen ligt de focus op tijdige correctie om amblyopie te voorkomen, met regelmatige controles en aanpassing van de bril.

Prognose en variatie: hyperopie kan stabiel blijven of afnemen naarmate het oog groeit; bij hogere hyperopie kan langdurige correctie noodzakelijk zijn. Verziendheid is niet hetzelfde als presbyopie, die leeftijdsgerelateerd nabijzienverlies beschrijft.