verdedigingsposturen

Verdedigingsposturen zijn doelbewuste lichaamshoudingen die bedoeld zijn om aanvallen af te weren en tegelijkertijd tegenaanvallen voor te bereiden. Ze worden toegepast in vechtsporten, verschillende krijgskunsten, zelfverdediging en militaire training. Het doel is om hoofd en borst te beschermen terwijl mobiliteit en bereik behouden blijven.

De belangrijkste onderdelen omvatten houding en gewichtsverdeling, guard en armpositie, hoof- en nekuitlijning en blik. De voeten staan doorgaans op schouderbreedte, het gewicht ligt licht naar voren voor wendbaarheid, en de handen zijn omhoog ter bescherming van gezicht en borst. De onderarmen blijven dicht bij het hoofd en de ellebogen ingesloten; kin licht naar binnen en ogen gericht op de tegenstander. Deze postuur verkleint het doelgebied en schept mogelijkheden voor blokkades en tegenaanvallen.

Contextspecifieke kenmerken evolueren per discipline. In boksen is de hoge garde gebruikelijk, voor bescherming en snelle counteraanvallen; in schermen is en-garde de basishouding voor bladcontrole en afstandsbewaking; in worstel- of grappling-stijlen ligt de focus op een laag zwaartepunt en balans om grepen te counteren. De kern blijft echter afstandsbeheersing, hoekmanagement en tijdige counteren, ondersteund door passend voetwerk zoals kleine stappen, schuiven en draaien.

Training vindt plaats via drills, padwerk, sparren en scenario-oefeningen. Belangrijk zijn ademhaling, uitlijning en ontspanning; gespannen schouders vergroten kwetsbaarheden en verminderen reactievermogen. Goede verdedigingsposturen passen zich aan lengte en tactiek van de tegenstander aan en verbeteren de kans op succesvolle verdediging en tegenaanval in realistische situaties. De term wordt ook in bredere, alledaagse contexten gebruikt om defensieve lichaamstaal te beschrijven.