vastgoedschade

Vastgoedschade is schade aan onroerende goederen, zoals woningen, bedrijfspanden, grond en bijbehorende constructies en installaties. Het omvat zowel directe schade aan het fysieke vastgoed (scheuren, brand, water- of stormschade) als indirecte schade die het gebruik of de opbrengst van het vastgoed beïnvloedt, zoals stilstand van huurinkomsten of vermindering van de waarde van het pand.

Soorten vastgoedschade worden meestal onderverdeeld in directe schade (herstel- of vervangingskosten aan de eigendom zelf) en indirecte schade (verlies van inkomen, gederfde huur of extra exploitatiekosten). Ook immateriële of waardevermindering kan in sommige gevallen een rol spelen bij de beoordeling van schade.

Oorzaken van vastgoedschade zijn divers: oorzaak zijn bijvoorbeeld weersomstandigheden, brand, waterschade, constructiefouten, lekkages, ontbranding of verkeersongevallen rondom het vastgoed, en in sommige situaties overheidsingrepen zoals weg- of infrastructuurwerk.

Juridisch gezien kan vastgoedschade leiden tot schadevergoeding op grond van aansprakelijkheid. Dit kan voortvloeien uit een onrechtmatige daad, contractuele verplichtingen tussen partijen, of specifieke wettelijke regelingen bij bijvoorbeeld bouw- of gebiedsontwikkelingen. De hoogte van schadevergoeding wordt doorgaans bepaald aan de hand van herstelkosten, vervangingswaarde of verlies aan inkomsten, afhankelijk van de relevante wetgeving en polisvoorwaarden.

Verzekering speelt een belangrijke rol bij vastgoedschade. Gebouwenverzekeringen (opstal- of bouwheerverzekeringen) dekken meestal directe schade aan het gebouw, terwijl overige verliezen via huurrechtelijke of bedrijfsaansprakelijkheidsverzekeringen kunnen worden afgedekt. Het schadeproces begint meestal met melding aan de verzekeraar, gevolgd door schade-expertise en onderhandelingen over de vergoeding. Preventie en onderhoud zijn cruciaal om de kans op vastgoedschade te verkleinen.