vervangingskosten

Vervangingskosten, ook wel replacement costs genoemd, is het bedrag dat nodig is om een verloren of beschadigde voorziening te vervangen door een vergelijkbaar nieuw exemplaar tegen de huidige prijzen. Daarbij worden doorgaans kosten voor aanschaf, vervoer, installatie en eventuele aanpassingen aan de locatie meegerekend. Vaak wordt ook rekening gehouden met lokale vereisten of regelgeving; de restwaarde of inruilwaarde van het oude goed wordt doorgaans niet meegerekend in de vervangingskosten.

In de verzekeringswereld is vervangingskostengrondslag relevant bij polissen die op vervangingswaarde zijn gebaseerd. Bij zo’n dekking vergoedt de verzekering in principe de kosten om het verloren goed te vervangen, zodat de eigenaar weer een vergelijkbaar item kan bemachtigen tegen de huidige prijs. Dit kan afwijken van de werkelijke marktwaarde van het verloren goed op het moment van verlies, wat lager kan liggen door veroudering of slijtage.

Vervangingskosten verschillen van andere waardebepalingen zoals marktwaarde (dagwaarde) en nieuwwaarde. Marktwaarde weerspiegelt wat kopers bereid zijn te betalen en kan lager zijn door afschrijving of marktdynamiek, terwijl nieuwwaarde de vervangingskost van een gloednieuw object benadert, soms zonder rekening te houden met oudere modellen of beschikbaarheid.

Toepassingen en overwegingen: vervangingskosten worden gebruikt bij risicoanalyse, begroting, asset management en reserveplanning. De schatting kan beïnvloed worden door prijsniveaus, beschikbaarheid van gelijkwaardige goederen, transport- en installatiekosten, belastingen en invoerrechten. Ze bieden een praktische maatstaf voor de kosten van herstel of vervanging na verlies of schade.