uitgebleven

Uitgebleven is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en deelwoord van het werkwoord uitblijven. Het duidt op iets wat niet is gebeurd, is afwezig gebleven of buiten beschouwing is gelaten. De term kan zowel verwijzen naar gebeurtenissen die niet hebben plaatsgevonden als naar gegevens, details of onderdelen die ontbreken in een rapport, overzicht of lijst.

Etymologie en aanduiding van betekenis. Uitgebleven is afgeleid van uit- (uit, weg) en blijven (blijven bestaan of optreden). Als deelwoord kan het functioneel als adjectief gebruikt worden of predicaal aan een onderwerp gekoppeld worden, bijvoorbeeld: “De opkomst is uitgebleven” of “Sommige details zijn uitgebleven uit het verslag.” In de context van verslaggeving zegt het meestal dat iets ontbreekt of niet is opgenomen.

Gebruiksfuncties en voorbeelden. In de eerste betekenis verwijst uitgebleven naar niet opgetreden of verdwenen: “De verwachte toeloop is uitgebleven.” In de tweede betekenis verwijst het naar iets dat uit een document of lijst is weggelaten: “Er zijn meerdere details uitgebleven uit het rapport.” Het woord draagt vaak een neutrale of feitelijke toon en wordt veel aangetroffen in nieuws, evaluaties en manage­mentrapporten.

Grammatica en varianten. Uitgebleven is het voltooide deelwoord van uitblijven en kan attributief gebruikt worden (“uitgebleven details”) of predicatief ("De opkomst is uitgebleven"). Het vervoegingspakket van uitblijven volgt de normale Nederlandse regels voor scheidbare en onregelmatige werkwoorden, met name bij de samengestelde tijden in combinatie met zijn/was geweest.

Synoniemen en relaties. Verwante termen zijn ontbreken, ontbreken in, afwezig zijn, uitblijven. Tegenovergestelde concepten zijn aanwezig zijn, voorkomen, opgenomen. Uitgebleven wordt vooral in formele en neutrale registraties gebruikt.