Home

toendraijslandschap

Een toendraijslandschap is een koud en open gebied in arctische en hooggebergtegebieden waar de ondergrond grotendeels bevroren blijft. Deze omgeving wordt gekenmerkt door permafrost en een korte, vaak droge tot vochtige zomer. In de winter ligt het oppervlak meestal bedekt onder een aanzienlijke sneeuwlaag, terwijl in de zomer delen van de actieve laag tijdelijk ontdooien en water daaronder ophoopt.

Geologie en klimaat kenmerken de landschapsvormen. De bodem bestaat uit permanente permafrost met een in de

Vegetatie en fauna: Plantengroei bestaat uit mos, korstmossen, sedges en dwergstruiken zoals Salix en Betula nana;

Mens en klimaatverandering: Inheemse bevolkingsgroepen zoals Sámi en Inuit leven in of nabij toendragebieden, afhankelijk van

Onderzoek en betekenis: Het tundraijslandschap is van belang voor klimaatonderzoek en paleoklimatologie, aangezien permafrost en landvormen

zomer
tijdelijk
ontdooiende
actieve
laag.
Door
vriezen
en
ontdooien
ontstaan
polygonale
grond,
ijswulpen
en
pingos.
Neerslag
is
doorgaans
laag
en
de
wind
werkt
alle
gebieden
ruw,
waardoor
de
vegetatie
schaars
blijft.
bomen
komen
zelden
voor.
Fauna
omvat
rendier,
arctische
vos,
sneeuwhoen
en
lemmingen;
talrijke
trekvogels
bezoeken
in
de
zomer
deze
gebieden.
In
kustgebieden
kunnen
zeezoogdieren
en
vogels
voorkomen
langs
het
ijs
en
open
water.
jacht,
visserij
en
herderschap.
Klimaatverandering
versnelt
permafrostontdooiing
en
versterkt
struikvorming,
wat
de
albedo
vermindert
en
hydrologie,
plantengroei
en
dierenpopulaties
verandert.
aanwijzingen
geven
over
vroegere
klimaatomstandigheden
en
huidige
arctische
veranderingen.
Het
dient
ook
als
indicator
van
ecologische
aanpassingen
in
koude
regio’s.
Zie
ook
permafrost,
tundra,
arctisch
klimaat.