telemonitorering
Telemonitorering, ook wel telemonitoring genoemd, is een zorg- en technologische praktijk waarbij gezondheidsdata van een patiënt op afstand worden verzameld, gestuurd en beoordeeld door zorgverleners. Het doel is continu of regelmatige monitoring van de gezondheidsstatus zonder fysiek bezoek. Data wordt verzameld via patiëntgebonden apparaten en beveiligde platforms.
In praktijk gebeurt telemonitorering via apparaten zoals bloeddrukmeters, glucosesensoren, weegschalen, pulse-oximeters, ECG-sensoren en implantaten. Deze leveren
Data kunnen automatisch worden verzonden of handmatig ingevoerd. Vooraf ingestelde drempels kunnen alerts genereren die zorgverleners
Telemonitoring wordt vooral toegepast bij chronische aandoeningen zoals hartfalen, COPD, diabetes en hypertensie, maar ook in
Potentiële voordelen zijn verbeterde symptoomherkenning, minder ziekenhuisopnames, betere behandeling en meer comfort voor patiënten. De beschikbaarheid
Uitdagingen omvatten privacy en beveiliging van data (in het licht van GDPR), interoperabiliteit tussen systemen, overvloed
Wet- en regelgeving variëren per land; in veel systemen is telemonitoring geïntegreerd in hoofdzorgpaden en vergoedbaar