Home

tekortkomingen

Tekortkomingen is een Nederlands woord dat verwijst naar tekorten of gaten tussen wat vereist of bedoeld is en wat daadwerkelijk gerealiseerd is. Het beschrijft afwijkingen van normen, eisen, verwachtingen of kwaliteitseisen in uiteenlopende contexten zoals producten, processen, systemen en menselijke prestaties. Een tekortkoming kan technisch van aard zijn (een fout in een productontwerp), operationeel (gebrek aan middelen of onvoldoende uitvoering) of menselijk (onvoldoende vaardigheden of foutieve besluiten).

In kwaliteitszorg en projectmanagement wordt doorgaans gesproken over het identificeren van tekortkomingen via audits, tests, inspecties

De aanpak richt zich op corrigerende en preventieve maatregelen (CAPA). Dit omvat het herstellen van de onmiddellijke

Samengevat verwijst tekortkomingen naar tekortschieten ten opzichte van gewenste standaarden, en het omgaan ermee draait om

en
evaluaties.
Veelvoorkomende
oorzaken
zijn
ontwerpfouten,
onduidelijke
eisen,
gebrekkige
implementatie,
gebrek
aan
middelen,
communicatieproblemen
of
veranderende
omstandigheden.
Het
vaststellen
van
tekortkomingen
is
een
stap
naar
verbetering,
niet
naar
schuld
toewijzen.
tekortkoming,
het
aanpassen
van
processen,
training
en
bijsturing
van
normen
en
procedures.
Het
doel
is
om
herhaling
te
voorkomen
en
de
algehele
betrouwbaarheid
en
efficiëntie
te
verhogen.
In
bredere
zin
kunnen
tekortkomingen
ook
bespreekbaar
zijn
in
ethische
of
epistemologische
contexten,
waar
men
spreekt
over
beperkingen
van
kennis,
begrip
of
redenering.
identificatie,
oorzakenanalyse
en
gerichte
verbetermaatregelen.