strookvorming

Strookvorming, ook wel striping of banding genoemd, is een verschijnsel waarbij op een oppervlak, in een beeld of in een product opeenvolgende parallelle banden of strepen verschijnen. De banden kunnen verschillen in kleur, helderheid of textuur en ontstaan door contrastverschillen in samenstelling, productieprocessen of beeldverwerking. Het verschijnsel kan zowel onbedoeld voorkomen als bedoeld zijn in ontwerp.

In digitale beelden, fotografische scans en satelliet- of medische beelden komt strookvorming vaak voor als artefact. Oorzaken zijn onder meer variaties in sensorrespons (gain drift), kalibratiefouten, of het volgen van scanlijnen. De stroken lopen meestal in de richting van de sensor- of beeldlijnuitslag en kunnen de interpretatie bemoeilijken. Corrigerende technieken zoals destriping, flat-field correctie en kalibratie worden toegepast om strookvorming te verminderen.

In textiel-, verf- en coatingprocessen kan strookvorming ontstaan door variaties in garen- of verfname, slijtage van rollen, of ongelijke belasting tijdens productie. Soms is strookvorming gewenst als esthetisch ontwerp; vaker is het echter een defect dat moet worden voorkomen door betere procesafstemming, uniforme applicatie en kwaliteitscontrole.

Strookvorming wordt in de literatuur vaak benoemd als een vorm van banding of patroonvorming. De aanpak om het te voorkomen of te corrigeren hangt af van de context: bij imaging draait het om calibratie en algoritmische correctie, terwijl in productie en textielproces controle- en productieparameters centraal staan. Zie ook: destriping, banding en patroonvorming.