spierrigiditeit
Spierrigiditeit, ook wel spierrigiditeit genoemd, is een neurologisch verschijnsel waarbij de spieren in rusttoestand verhoogde tonus tonen en weerstand bieden tegen passieve bewegingen. De weerstand is meestal uniform en onafhankelijk van de snelheid waarmee een ledemaat wordt bewogen, in tegenstelling tot spasticiteit, die snelheidsafhankelijk is. Bij sommige patiënten voelt de weerstand continu als een lead-pipe.
Oorzaken en betekenis: rigiditeit komt vooral voor bij aandoeningen die de basale ganglia en hun verbindingen
Pathofysiologie: het wordt gezien als gevolg van verstoring van basale ganglia-circuits die de balans tussen remming
Diagnostiek en klinische kenmerken: rigiditeit wordt vastgesteld door het uitvoeren van passieve bewegingen bij verschillende snelheden.
Behandeling en prognose: behandeling richt zich op de onderliggende aandoening en op symptomatische verlichting. Bij parkinsonisme