signaalkabel

Signaalkabel is een kabel die is ontworpen om informatie of signalen over te dragen, meestal bij lage spanningen en krachten vergeleken met krachtkabels. Ze worden gebruikt voor audio, video, automatisering en datacommunicatie. Het doel van signaalkabel is om een signaal zo correct mogelijk door te geven met zo min mogelijk verlies of ruis.

Constructie en typen

Signaalkabels bestaan doorgaans uit koperen geleiders met isolatie, een omhullende afscherming en een buitenste mantel. Veelvoorkomende typen zijn coaxkabels en twisted pair-kabels. Coaxkabel heeft een centrale geleider, isolatie, een afschermende laag en een buitenmantel; ze kennen vaak impedanties zoals 50 ohm of 75 ohm, afhankelijk van de toepassing. Twisted pair-kabels bestaan uit twee geleiders die elkaar draaien om interferentie te verminderen; ze kunnen ongeaard (UTP) of afgeschermd (STP of FTP) zijn. Afscherming kan bestaan uit folie, een braiding of een combinatie daarvan en dient om elektromagnetische storing tegen te gaan.

Belangrijke specificaties

Bij signaalkabels spelen impedantie, capaciteit en afscherming een rol voor de prestaties op bepaalde frequenties. Voor gegevensnetwerken is vaak een nominale impedantie van 100 ohm gangbaar (bijvoorbeeld bij twisted pair zoals Ethernet-kabels). Coaxkabels zijn doorgaans ontworpen voor specifieke bandbreedtes en frequenties die passen bij video- of radio-toepassingen.

Toepassingsgebieden

Signaalkabels worden breed ingezet, in audio- en videosystemen, CCTV en videopis, industriële automatisering, sensoren en controle-systemen, evenals in consumentenelektronica en telecommunicatie. De keuze hangt af van factoren als afstand, benodigde bandbreedte, ruispredicatie en omgevingsomstandigheden.

Onderhoud en installatie

Correcte aansluiting, geschikte afscherming en goede aarding zijn cruciaal om signaalintegriteit te behouden. Verouderde of beschadigde kabels kunnen signaalverlies, ruis of storingen veroorzaken.