Home

schubbenstructuur

Schubbenstructuur is een term uit de biologie die verwijst naar de morfologie, samenstelling en organisatie van schubben of schubbenachtige bedekking op de huid van verschillende organismen. In brede zin beschrijven wetenschappers hoe de schubben zich vormen, hoe ze zijn opgebouwd en hoe ze met elkaar overlappen over het oppervlak van de huid.

Bij vissen variëren de schubben in opbouw en structuur. Sommige groepen hebben placoid-schubben, terwijl andere typen

De functies van schubbenstructuur zijn bescherming tegen mechanische schade en uitdroging, en bij dieren met een

In wetenschappelijk onderzoek worden de micro- en ultrastructuur van schubben bestudeerd met microscopie en imaging-technieken. Die

schubben
kennen
die
cycloïd
of
ctinoïde
genoemd
worden.
Bij
reptielen
en
veel
amfibieën
bestaan
de
schubben
uit
keratine
en
vormen
ze
een
beschermende
huidlaag
die
bij
groei
meegroeit.
De
oppervlakte
van
schubben
kan
glad,
ruw
of
geornamenteerd
zijn
en
vertoont
vaak
tekenen
van
groei
en
slijtage.
Fossiele
vormen
laten
soms
botachtige
of
dentine-achtige
elementen
zien,
wat
duidt
op
een
grotere
variatie
in
chemische
samenstelling
en
functie.
waterige
of
luchtige
omgeving
ook
hydrodynamische
of
camouflagevoordelen.
De
ontwikkeling
van
schubben
vindt
plaats
tijdens
embryogenese
en
laat
onderling
aanzienlijke
variatie
zien
tussen
soortgroepen
en
tussen
lichaamsdelen.
details
leveren
belangrijke
informatie
op
voor
taxonomie
en
fylogenie,
en
helpen
bij
de
interpretatie
van
fossiele
resten
alsmede
bij
het
begrijpen
van
huidgerelateerde
aanpassingen
en
ecologie
bij
moderne
soorten.