rijbewijscategorieën

Rijbewijscategorieën zijn de classificaties op een rijbewijs die aangeven welke voertuigen een bestuurder wettelijk mag besturen. In de Europese Unie zijn deze categorieën grotendeels geharmoniseerd, zodat een rijbewijs in alle lidstaten geldig is voor dezelfde voertuiggroepen. In Nederland wordt gewerkt met hoofdgroepen en subcategorieën die samen bepalen wat iemand mag rijden, met specifieke toeslagen voor bijtellingen met aanhangwagens.

De belangrijkste categorieën omvatten AM, A1, A2 en A voor motorfietsen; B en BE voor personenauto’s en aanhangwagens; C1, C1E, C en CE voor vrachtauto’s; D1, D1E, D en DE voor bussen. AM betreft mopeds en bromfietsen met beperkte snelheid. A1 betreft lichte motorfietsen tot circa 125 cc; A2 geldt voor motorfietsen met beperkt vermogen; A geeft toegang tot motorfietsen zonder vermogenslimiet via een progressionpad of directe toetreding op hogere leeftijden, afhankelijk van nationale regels. B betreft personenauto’s tot 3.500 kg, met eventuele toelating tot een trailer onder bepaalde voorwaarden; BE maakt zwaardere opleggers mogelijk dan B alleen. C- en D-categorieën bestrijken respectievelijk vrachtautos en bussen, met C/E en D/E voor trekker-opleggercombinaties en langere busdeelnames. Categorieën omvatten tevens de subcategorieën die de maximale gewichtsklasse en combinatie aangeven.

Om een catégorie te verkrijgen is meestal een combinatie van theoretische en praktische rijexamens vereist, soms vergezeld van medische keuringen en nascholing. De geldigheid van het rijbewijs en de mogelijkheden om door te groeien naar hogere categorieën verschillen per land en categorie, hoewel EU-regels een gemeenschappelijke basis bieden. Voor specifieke leeftijden, vereisten en stappen verwijzen officiële instanties zoals de nationale overheid en rijbewijscertificering.