nascholing

Nascholing is een term uit Nederland en Vlaanderen die verwijst naar nascholing of voortdurende professionele ontwikkeling na de initiële beroepsopleiding. Het doel is werknemers en professionals up-to-date te houden wat kennis, vaardigheden en houding betreft, zodat zij veilig en effectief kunnen handelen in hun vakgebied.

De behoefte aan nascholing ontstaat doordat vakken, richtlijnen, technologieën en regelgeving snel kunnen veranderen. Nascholing draagt bij aan kwaliteit en veiligheid van dienstverlening, vergroot de competente uitoefening van het beroep en ondersteunt een cultuur van levenslang leren. Het kan verplicht zijn, bijvoorbeeld door vereisten van beroepsorganisaties of licentieverlenende instanties, maar kan ook vrijwillig worden gevolgd om persoonlijke of organisatiebrede doelen te bereiken.

Nascholing kent diverse vormen en aanbieders. Voorbeelden zijn cursussen, seminars, workshops, online modules, simulaties en intervisie. Organisaties zoals universiteiten, beroepsverenigingen, zorginstellingen en privéscholen bieden nascholingsprogramma’s aan. In veel sectoren wordt nascholing geoperationaliseerd in nascholingspunten of credits; het aantal behaalde punten kan meetellen voor registratie, licentie of kwaliteitsborging.

Kwaliteit en evaluatie staan centraal. Nascholingsactiviteiten worden doorgaans afgesloten met evaluatie, toetsing of reflectie, en de behaalde punten worden geregistreerd in een professioneel portfolio of bij een erkende registratie. Hoewel de termen nascholing en bijscholing elkaar kunnen overlappen, ligt bij nascholing meestal het accent op duurzame competentieontwikkeling en bijscholing soms op het snel bijwerken van specifieke vaardigheden.