rekendekensystemen

Rekendekensystemen zijn systemen voor het representeren van getallen en voor het uitdrukken van berekeningen. Ze omvatten zowel getalsymbolen (numeralensystemen) als de rekensymbolen en regels die nodig zijn om bewerkingen uit te voeren. In de ruimste zin gaat het om de representatie van kwantiteit en de notatie van wiskundige bewerkingen, waaronder optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen, als ook de volgorde van bewerkingen en vergelijkingen.

Een indeling betreft onder meer positieve numeralensystemen zoals het decimale systeem (base-10) met cijfers 0–9 en het binaire systeem (base-2) dat in computers wordt gebruikt. Deze systemen zijn gebaseerd op plaatswaarde. Non-posionele systemen zoals Romeinse cijfers gebruiken geen plaatswaarde en zijn beperkt in hun wiskundige toepasbaarheid, terwijl tellingen of stamnotaties ook als vroegere vormen van rekendekensystemen worden gezien.

Naast getalsymbolen spelen rekentekens en operatoren een cruciale rol. Symbolen als +, −, × en ÷, samen met haakjes en machten, maken deel uit van rekennotatie en algebra. Een rekendekensysteem kan dus zowel een getallenreeks als een aanduiding voor bewerkingen omvatten.

Historisch gezien evolueerden rekendekensystemen van eenvoudige telmethoden en picturale notaties naar compacte place-value systemen en later naar wiskundige en computergerichte notaties. Vandaag vormen ze de basis van onderwijs, wetenschap en informatietechnologie, met voortdurende standaardisatie en digitale representatie.

Zie ook: numeralensystemen, getalnotatie, wiskundige notatie, Romeinse cijfers.