perfusiesysteem

Een perfusiesysteem is een medisch apparaat dat vloeistof, meestal bloed of een kunstmatige perfusievloeistof, door weefsels, organen of ledematen circuleert om zuurstof en voedingsstoffen te leveren en afvalstoffen af te voeren. Dit kan gebeuren ter plaatse in het lichaam tijdens operaties of ex vivo buiten het lichaam bij orgaanbehoud, weefseltcultuur en onderzoek.

Typische onderdelen van een perfusiesysteem zijn een pomp om de vloeistof te verplaatsen, een reservoir, een kringloop met leidingen, een zuurstofator (bij bloedgebaseerde perfusie), een warmtewisselaar, filters en sensoren voor stroming, druk, temperatuur en terugkoppeling van zuurstofverzadiging. Cannulae of katheters vormen de in- en uitvoer van de vloeistof. Moderne systemen gebruiken regel- en bewakingssoftware die de parameters continu registreert en bijstuurt.

Perfusiesystemen kunnen in vivo worden toegepast, bijvoorbeeld tijdens cardiopulmonaire bypass bij hartchirurgie, en ex vivo voor isolatieperfusie van organen zoals nieren, lever of hart, doorgaans onder normotherme of hypotherme condities. Configuraties variëren van veneus-arteriële tot veno-venieuze perfusie, en ook isolated limb perfusion voor specifieke toepassingen. In donororganen wordt normotherme regionale perfusie (NRP) gebruikt bij donation after circulatory death (DCD).

Toepassingen omvatten operatieve ondersteuning, langdurig organo behoud tijdens transport, evaluatie van organen voor transplantatie, farmacologisch onderzoek en weefsellevering in tissue engineering. Veiligheid en kwaliteit zijn cruciaal; systemen zijn ontworpen met steriele kringlopen, antistollingsbeheer en continue monitoring van relevante parameters. Regulering en certificering van medische hulpmiddelen zorgen voor veiligheid en effectiviteit.